Akademia Ciała i Umysłu

Osteopatia to metoda i filozofia, gdzie ciało i umysł traktowane są wspólnie, zarówno w aspekcie strukturalnym, jak i funkcjonalnym, w stanie zdrowia, jak i w chorobie.

Zakłada ona, że organizm ludzki posiada zdolności do autoregulacji i przywracania homeostazy.

Podejście osteopatyczne jest holistyczną koncepcją spojrzenia na pacjenta.

Podstawowym narzędziem pracy są ręce terapeuty oraz niezliczona ilość technik terapii manualnej. Najważniejszym elementem jest jednak pacjent, jego świadomość problemu i zaangażowanie w procesie terapii.

Nie jest to jednak żadna magia, ale jedna z metod fizjoterapii.

​

​

Osteopata korzysta z wiedzy o anatomii i fizjologii człowieka, zna biomechanikę układu kostno-mięśniowego. Poza tym jego działania wyzwalają w pacjencie zdolności do samoleczenia.

Terapia składa się z diagnozy i technik terapeutycznych. Diagnoza opiera się na szczegółowym wywiadzie, oględzinach, testach ruchomości ciała a także na takich badaniach jak rezonans magnetyczny czy RTG.

 

Techniki terapeutyczne to techniki manualne w celu poprawy ruchomości, zmniejszenia napięcia, uruchomienia drenażu żylnego i limfatycznego, usunięcia przykurczy, usunięcia zaburzeń działania organów wewnętrznych.

​

Poza tym osteopata zleca odpowiednią dietę, zmianę stylu życia, wskazuje na działania profilaktyczne, by nie dopuścić do powstawania kolejnych dolegliwości.

​

​

Osteopatia to ugruntowany system diagnozy klinicznej terapii manualnej, ponieważ koncentruje się głównie na zależnościach pomiędzy konkretnym elementem ciała i funkcjami przez nie pełnionymi.

Osteopatia pozwala rozwiązać wiele problemów związanych z zaburzeniem funkcjonowania systemu nerwowo-mięśniowo-szkieletowego. Ściślej mówiąc to rodzaj medycyny manualnej opierający się na analizie ruchomości tkanek.

​

Zdrowe tkanki charakteryzuje pewna fizjologiczna ruchomość. Jeśli organizm utraci zdolność samoregulacji – czy to na poziomie komórki, czy tkanki – ruchomość ta zostaje zaburzona i pojawiają się dolegliwości bólowe. Zaburzenia w ruchu tkanki, brak jej prawidłowego napięcia czy ukrwienia jest dla osteopaty wskaźnikiem, że organizm wymaga pomocy.

Ważną cechą osteopatii jest holistyczne podejście do organizmu człowieka, ponieważ ten rodzaj terapii nie skupia się na wybranych partiach. Traktuje ciało jako całość, której każdy element jest równie ważny w prawidłowym funkcjonowaniu.

​

Największe zalety zabiegów osteopatycznych:

• możliwość stosowania zarówno przy ostrych jak i przewlekłych dolegliwościach bólowych;

• bezbolesne i nieinwazyjne zabiegi;

• terapia odbywa się zupełnie bez leków i suplementów diety;

• dolegliwości są eliminowane, a nie „wyciszane”;

• terapia wpływa na naturalne procesy organizmu, nie są potrzebne dodatkowe bodźce.

                                                    

Ból po wizycie u osteopaty zazwyczaj jest następstwem zainicjowania procesów naprawczych. Równie często może pojawić się senność, objawy grypopodobne czy cechy stanu zapalnego. Tego typu zmiany ustępują po kilku dniach i są związane  z odzyskiwaniem przez organizm stanu równowagi.​